[La Karavelo: 2022] Korekto de nomo de beletrulo miscitita de mi.

Cele al gxustigo de informo, mi klarigu, ke en mesagxo mia antauxa kaj
alitema, kie legigxas: Cxu vi konas la elangligon en la portugalan de
Finnegans Wake, do de la sama J.Joyce, far Haroldo kaj Humberto de
Campos
(ambaux brazilanoj)? oni vere devas legi la lastan nomon: Augusto de
Campos.

Fakte, Humberto de Campos estas nomo de alia brazilano, cetere pri kiu
mi plezure legis en la lasta numero de Karavelo, kiel menciite de
Gxoano (en reago al tiu mia antauxa amesagxo).

Dankon,
Altoloro.

Malnova libro pri artefaritaj lingvoj

Nun senkoste elŝutebla el anglalingva Google Books estas franclingva
"Histoire de la langue universelle" de perfidulo Louis Couturat kaj
Léopold Leau ĉe:

<http://books.google.com/books?id=YZEOAAAAYAAJ&printsec=frontcover>

--
++====+=====+=====+=====+=====+====+====+=====+=====+=====+=====+====++
||Arnold VICTOR, New York City, i. e., ...@Wearthlink.net> ||
||Arnoldo VIKTORO, Nov-jorkurbo, t. e., ...@Wearthlink.net> ||
||Remove capital letters from e-mail address for correct address/ ||
|| Forigu majusklajn literojn el e-poŝta adreso por ĝusta adreso ||
++====+=====+=====+=====+=====+====+====+=====+=====+=====+=====+====++

3.000 subskriboj por Esperanto en Germanio

Fine de marto decidiĝos, cxu la germana sekcio de "Eŭropo - Demokratio
- Esperanto" (EDE) povos partopreni la Eŭropajn Balotojn 2009. Se tio
sukcesos, ĝia nomo (kaj do ankaux la vorto "Esperanto") estos presata
sur 62 milionoj da balotiloj, kaj ĉirkaŭ 130.000 voĉoj sufiĉus, por ke
la asocio EDE ricevu ŝtatan subvencion de pli ol 500.000 €.

Ĝis nun (26-a de februaro) la aktivuloj de EDE kolektis 2.670
subskribojn, kaj alvenis promesoj pri kolektado de entute kelkaj pliaj
centoj, tiel ke la atingota nombro certe superos 3.000. Por partopreni
la balotojn, la necesa nombro estos 4.000.

Oni trovas informojn pri la aktuala stato de la kolektado (en germana
lingvo) ĉe http://www.e-d-e.eu . Tie elŝuteblas ankaŭ la formularo por
subskriboj.

Informojn pri EDE en Esperanto oni trovas ĉe http://www.e-d-e.org .
Dum en Germanio necesas ankoraŭ fortostreĉo, en Francio jam estas
sufiĉe certe, ke EDE denove sukcesos partopreni la balotojn.

Ulrich Matthias

[La Karavelo: 2016] Kiel elturnigxu cxe traduko de koboldetoj kiam ili belas en la originalo?...

Gekaraj,

Dankante la bonvenigon al mi en la grupon, kiel unua partopreno jenu
la supra temdemando. Pensas mi traduki kanton brazilan, en la
portugala do, kie la rolantoj parolas per kelke da lingvokoboldetoj,
kiuj tamen en la kunteksto gravas cxar intence respegulantaj homojn
kun rimarkinda senrego de la lingvo. Cetere gxuste la malgxustagxoj
lingvaj aldonas pli da dramo al la etoso, ke la historio temas pri
situacio de povrulo kantanta sialingvajxe sian sorton. Certe
brazilgrupanoj cxefe konas la kanton 'Saudosa maloca' far la lerta
kantfaristo Adoniran Barbosa. La titolon mi pensis esperantigi kiel
'Karmemora domacxo'. La eraretoj lingvaj temas precipe pri manko de la
'r' en infinitvaj verboj, kio ebligas portugale la aperon de cxiuj
verboj kun la finajxo en vokaloj... Maleblo en la verda, kiu
infinitive gxiste finigxas per vokalo, konsekvence en E-o verboj sen
'i' farigxos nur radikoj, kiuj jam ne plu estos verboj, sed prezentas
eblo de konstru nomojn... Kaj i.a. misprononcoj de aliaj vortoj, kies
transliterigoj do aperantaj en la versoj. Eble vortludoj iel povus
helpalkuri... Senkulpigu la longon de la teksto, cxar necesa.

Atendante eventualajn reagojn, 'kobeldete'...

a_lto.loro
(Brazilo)

[La Karavelo: 2011] FW: Esperanto - Opinioj de azianoj

Karaj Geamikoj!

Mi shatus alvoki Vian atenton al la sekva frazo el la mesagho de S-ro Germain Pirlot: - "Kiam Esperanto estos tiom malfacila ol la angla, la azianoj ne plu havos kialon por eklerni ghin, sed…"

Estas ne-eviteble, ke - kiel chiu "normala" lingvo - ankau Esperanto havu du-nivelan vorttrezoron (ekzemple: dentodoloro kaj odontalgio), sed ni chiuj devus gardi la Internacian Lingvon, ke ghi ne farighu tro-komplika.

Scivole mi atendas Vian opinion.

Multsalute

Ludoviko Moln'ar

---

From: Germain Pirlot [mailto:gepir.apro@pandora.be]
Sent: Friday, February 27, 2009 8:24 AM
To: Germain Pirlot
Subject: Esperanto - Opinioj de azianoj

Estimataj,

Post deklaro de belga universitata profesoro kiu skribis en gazeto, ke Esperanto estas tro europeca por azianoj, mi turnis min al la UEA-delegitoj de Chinio, Hinda Unio, Indonezio, Irano, Japanio, Koreio, Mongolio, Nepalo, Pakistano kaj Vjetnamio por demandi ilin tiurilate. Kelkaj afable reagis; ilin mi tutkore dankegas !

Iliajn respondojn, kun traduko en la franca, mi sendis informcele al tiu profesoro. Temas pri 10-pagha dokumento, kiun plezure mi havigos al vi ... se tio interesas vin. Kompreneble vi rajtos uzi ghin lauplache, ekzemple por alilingva traduko.

Inter la respondoj legeblas i.a. rimarko, kiun europaj esperantistoj devus bonege pripensi : "Esperanto certe estas ne nur europeca sed ankau europisma lau la opinioj de multaj miaj studentoj, kiuj provis lerni esperanton de mi....Ni lernis Esperanton char tiu lingvo estas pli facila ol la angla. Sed la esperantistoj kreas malfacilan esperanton en paroloj kaj skriboj timigante novajn lernantojn".

Estas bedaurinda realeco : tro ofte europaj esperantistoj fanfaronas pri la "facileco" de Esperanto, sed, char ili ne komprenis la veran spiriton de la lingvo, au char ili ne kapablas pensi internacie, ili "egoisme" plimalfaciligas la lingvon per sennecesaj vortoj. Rezonante nur "nacie" - eble ech "vilaghe" - ili aldonas novajn vortojn cherpitajn el sia propra lingvo, sen neniel pensi pri la aziaj "samideanoj".

Sekve oni trovas en Esperanto "francajn" vortojn kiel "animalo" (fr. animal) por "besto", "debuti" (fr. débuter) por "eki", "hida" (fr. hideux) por "malbelega", "descendi" (fr. descendre) por "malsupreniri", "femalo" (fr. femelle) por "ino, ina" k.s. ... au anglajn vortojn kiel "olda" (an. old) por "maljuna", "chipa" (an. cheap) por "nekosta, nekostega", "liva" (an. left, leave) por "maldekstra" k.s.

Kiam Esperanto estos tiom malfacila ol la angla, azianoj ne plu havos kialon por eklerni ghin, sed por ellerni la anglan, kiu mondskale estas vole nevole multe pli disvastigita ol la "internacia lingvo de D-ro Zamenhof" !

Neniam ni forgesu ke la chefcelo de Esperanto estas ighi "interkomprenilo" inter homoj el diversaj lingvoj, el diversaj kulturoj. Ni, europanoj, devus klopodi - lau mi - multe pli pensi "internacie" kaj ne trudi egoisme al alikontinentanoj sennecese vortojn cherpitajn el niaj europaj "lingvegoj" por nia propra facileco.

Kore via,

Germain PIRLOT

CHE MI, BITU' (Brazila infana kanzono)

Click here: ipernity: CE MI, BITU' (Brazila infana kanzono) - by Aloisio
Sartorato_ (http://www.ipernity.com/doc/55897/4105219/)
ĈE MI, BITU' (Brazila Infana Kanzono)
Oka trako de la kd "Ni dancu en la rondo"
Tradukis: Jorge Teles
Kantas: Flávio Fonseca kaj Cristina Pancieri

Ĉe mi, Bitu'! Ĉe mi, Bitu'!
Ĉe mi, Bitu', ĉe mi!

Ĉe vi, ne, ĉe vi, ne, ĉe vi, ne.
Baton timas mi de vi.

Ĉe mi, Bitu'! Ĉe mi, Bitu'!
Infan' de mia kor'!
Jen mi ĉi, jen mi ĉi, jen mi ĉi,
Kaj por vi jen tiu flor'!

NENIU PERFEKTAS - NADIE ES PERFECTO - NOBODY IS PERFECT

NENIU PERFEKTAS
Kruko kaj Jozefino disputas, kaj Jozefino nombras la multajn fuŝojn,
erarojn, misagojn, malkvalitojn, kaj ĝeneralan sentaŭgecon de Kruko.
Kruko provas rebati: En ordo, en ordo. Sed VI, ĉu ne, vi TIOM perfektas, vi
NENIAM eraras pri IO ajn!
Jozefino: Ne, ne, mi neniam diris tion. Mi ja edziniĝis je vi, ĉu ne!
- Richard Cash - Anekdotoj en Esperanto

NADIE ES PERFECTO
Kruko y Josefina pelean y Josefina numera los muchos errores, fallas,
equivocaciones, malas cualidades e inutilidad general de Kruko.
Kruko trata de defenderse - Bueno, bueno. Pero TU, óyeme, eres TAN perfecta,
tú nunca haces ningún error ¡acerca de NADA en lo absoluto!
Josefina - No, no, yo nunca dije eso. Me casé contigo, ¿no?
- Mar =)

NOBODY IS PERFECT
Kruko and Josephine are quarreling and Josephine is enumerating Kruko's many
faults, errors, wrongdoings, poor qualities and general uselessness.
Kruko tries to retaliate: Okay, okay. But YOU, hey, you are SO perfect, you
NEVER make a mistake about ANYTHING at all!
Josephine: No. no, I never said that. I married you, didn't I!
- Trans.: Alano.

[La Karavelo: 2004] ree pri la esperantaj diabletoj

Karaj amikoj,

Mi ĵus kreis konton ĉe gmail, sed min trafis la malagrabla surprizo, ke ĉe Vista ĝi ne akceptas la instrukciojn de la programeto EK, eĉ kiam mi uzas la retumilon Mozilla, kaj do mi ne kapablas entajpi la amatajn ĉapeletojn. Ĉu iu povas helpi/konsili? Ĉe XP mi tute ne havis problemojn.

Amike,

Gonçalo

[La Karavelo: 2006] priliteraturaj diskutoj

Karaj amikoj:

Priliteraturaj diskutoj perfekte enas en la celoj de ĉi tiu grupo.
Do estas nenecese proponi, ke oni diskutu literaturon, en grupo kiu
ekzistas ligata precize al literatura revuo.
Anstataŭ tio, simple iniciatu vian deziratan literaturan diskuton,
kaj atendu ke la aliaj grupanoj reagu al ĝi.
Vidu la regulojn de la grupo ĉi tie:
http://groups.google.com/group/lakaravelo/web/retejo-de-la-karavelo

Amike,

Ĝoano


--
------------------------------

-----------------------------------
D-ro João José Santos

Redaktisto de La Karavelo

(+351) 960 13 15 15
(+351) 268 919 000

joaojosesantos@gmail.com
lakaravelo@gmail.com

http://groups.google.com/group/lakaravelo
www.esperantopt.com
-----------------------------------------------------------------

Suomujo relevos pensiaghon

Ĝis la fino de la jaro 2004 suomo komencis ricevi sian ŝparitan (aŭ
kalkulitan) pension fariĝinte 65-jara. Dum la pasintaj kelkaj jaroj ni
havas sistemon, kiu permesas pensiuliĝon jam en 63-jara aĝo sed finance
logas homojn plimalfruigi tion ĝis 68-jara aĝo.

Evidentiĝis, ke la rimedoj de la pensisistemo ne permesas tian
malavarecon, ĉar tro multaj volas pensiuliĝi junaj. Do la registaro
deklaris sian intencon relevi la minimuman pensiaĝon ĝis 65 jaroj po iom
dum la sekvaj du jaroj.

La plano kompreneble furiozigas tiujn, kiuj jam preskaŭ atingis la
limaĝon. Tamen mi kredas, ke la pensiaĝo povas nur plialtiĝi. Fakte iu
opiniulo prezentis, ke oni tute forlasu difinitan pensiaĝon: pensiuliĝi
rajtu nur tiu, kiu ne plu fiziologie kapablas labori.

La mirakla kresko de la protuktopovo de la merkatekonomia industrio
kredigis al ni, ke fine nur malmultaj homoj devos labori. Fakte
evidentiĝis la malo: ĉar la homoj nun vivas pli longe, ni bezonas
senfine da homoj por flegi, varti kaj kuraci homojn. Krome ni ankoraŭ
bezonos eksportlaboristojn, kiuj pagos la salajrojn de la nova, brava
flegistaro. La situacio povos ŝanĝiĝi nur, kiam la japanoj inventos la
roboton, kiu faros tiun laboron.

Marko

[La Karavelo: 2008] reviziistoj

Karaj amikoj:

La Karavelo bezonas reviziistojn, ne nur por la monata laboro de la revuo,
sed ankaŭ por baldaŭ eldonotaj libroj.

Reviziisto nepre devas havi profundan gramatikan konon pri esperanto,
kaj li devas esti tre atentema homo, por kribri la tekstofluon, ne
permesante la antaŭeniriĝon
de leksikaj, sintaksaj aŭ aliaj eraroj.
Tio devas esti farata kun plezuro, ĉar la revizia laboro estas fakte
tiel malfacila,
ke nur trovante plezuron en tiu laboro, oni kapablas fari efikan laboron.
Reviziistoj de la revuo La Karavelo rajtas ricevi pdf-an personigitan
version de la revuo.
Reviziistoj de la karavelaj libroeldonoj ricevas du ekzemplerojn de la
koncerna reviziita libro.
Kompreneble, mi ne sentas, ke tio estas granda pago por tioma laboro,
sed ne eblas pagi pli.
Fakte ĝi ne estas pago. Ĝi estas maniero diri al la reviziisto:
"Dankon! Koran dankon! Jen via volumo kaj jen unu kroma por via amiko aŭ
amikino!"

Interesatoj bonvole respondu al mi private, pere de
joaojosesantos@gmail.com

Amike,

Ĝoano


--
------------------------------

-----------------------------------
D-ro João José Santos

Redaktisto de La Karavelo

(+351) 960 13 15 15
(+351) 268 919 000

joaojosesantos@gmail.com
lakaravelo@gmail.com

http://groups.google.com/group/lakaravelo
www.esperantopt.com
-----------------------------------------------------------------

ret-info: Nova retgazeto - La Mirmekobo

La Mirmekobo

Kiel besto, la Mirmekobo estas preskaux elmortinta en sia indigxena teritorio.
Sed en sia revua formo, gxi estas internacie havebla per peto aux senpaga
abono cxe la URL ...@mac.com>, kaj ni esperas ke vi enhejmigos gxin,
nutros gxin per via legado kaj kontribuo de enhavo, kaj gxuados gxin.

Abono al la revuo estas senpaga. Cxar neniuj surpapere presitaj ekzempleroj
ekzistas, neniu preskosto ekzistas. Tamen, se vi deziras mem per via
komputila presilo presi ekzemplero(j)n, por vi mem aux por aliaj, tion vi rajtas fari
senpage.

La revueto Mirmekobo estas sendependa, kaj subtenas neniun ismon.
Artikolojn povas kontribui iu ajn. Tre bonvenaj estas literaturajxoj:
noveloj, poemoj, prozajxoj iaspecaj; esprimoj de vidpunkto; historiajxoj; prezento de
interesaj hobioj; biografiajxoj, auxtobiografiajxoj; legendoj, mitoj.Bildoj, cxu
fotoj, cxu desegnajxoj, cxu klarigaj, tre bonvenos.

Reklamojn, anonc(et)ojn, propagandon, lingvajn studojn aux kritikojn,
pornajxojn, Mirmekobo malakceptas. La redaktoro rajtas akcepti, modifi, aux
malakcepti ian kontribuajxon, kiun li opinias malkonforma al la karaktero kaj
reputacio de la revueto. Korektojn evidente bezonajn li rajtas fari,
konsultinte la verkinton.

Represo de kontribuajxo estas permesata, se permeson konfirmas gxia verkinto.

Redaktoro:
Donald Broadribb

Adreso por cxiuj komunikajxoj, por peti ekzempleron, por sendi kontribuajxon:
mirmek...@mac.com

el [jhurnalistoj]

-----
fonto: Ret-Info
http://www.eventoj.hu

========================================================================
Internacia Kalendaro de Esperanto-Arangxoj
cxe: http://www.eventoj.hu
========================================================================

La novaj vestoj de la imperiestro-Los vestidos nuevos del emperador

La novaj vestoj de la imperiestro Antaŭ multe da jaroj vivis imperiestro, kiu tiel treege ŝatis belajn novajn vestojn, ke li elspezis sian tutan monon por esti ĉiam bele ornamita. Li ne zorgis pri siaj soldatoj, ne ŝatis komedion kaj nek veturi en arbaro, krom nur se tio donis al li okazon montri siajn novajn vestojn. Li havis robon por ĉiu horo de la tago, kaj kiel ordinare oni diras pri ĉiu alia rego, ke li estas en la konsilistaro, tiel oni ĉiam diris ĉi tie: "La imperiestro estas en la vestoŝranko!" En la granda urbo, kie li loĝis, la vivo estis tre gaja, ĉiutage venis multaj fremduloj. Iun tagon venis du fraŭdistoj; ili ŝajnigis sin teksistoj kaj diris, ke ili komprenas teksi la plej ravan ŝtofon, kiun oni povas imagi al si. Ne nur la koloroj kaj la desegno estis io eksterordinare bela, sed la vestoj, kiujn oni kudris el la ŝtofo, havis tiun mirindan econ, ke ili fariĝas nevideblaj por ĉiu homo, kiu ne taŭgas por sia ofico, aŭ kiu estas nepermeseble stulta. "Tio estus ja bonegaj vestoj," pensis la imperiestro; "portante ilin, mi povus ekscii, kiuj viroj en mia regno ne taŭgas por tiu ofico, kiun ili havas; mi povus distingi la saĝajn de la stultaj! Jes, tiun ŝtofon oni tuj devas teksi por mi!" Kaj li donis al la du fraŭdistoj grandan antaŭpagon, por ke ili komencu sian laboron. Ili ankaŭ starigis du teksilojn kaj ŝajnigis, kvazaŭ ili laborus, sed ili havis tute nenion en la teksilo. Senĝene ili postulis la plej delikatan silkon kaj la plej bonan oron; sed tion ili metis en sian propran sakon kaj laboris per la malplenaj teksiloj, kaj eĉ ĝis malfrue en la nokto. "Nun mi tre ŝatus scii, kiom ili atingis pri la ŝtofo!" pensis la imperiestro, sed li havis iom strangan senton ĉe la koro pro la penso, ke tiu, kiu estas stulta aŭ malbone taŭgas por sia ofico, ne povas vidi ĝin; nu, li ja kredis certe, ke li ne bezonas timi pro si mem, sed tamen li volis unue sendi alian personon por rigardi, kiel statas la afero. Ĉiuj homoj en la tuta urbo sciis, kiun mirindan forton havas la ŝtofo, kaj ĉiuj estis avidaj por vidi, kiel maltaŭga aŭ stulta estas lia najbaro. "Mi sendos al la teksisto mian maljunan, honestan ministron!" pensis la imperiestro, "li povas plej bone vidi, kiel aspektas la ŝtofo, ĉar li havas kapablon, kaj neniu prizorgas sian oficon pli bone ol li!" Nun la maljuna, bonkora ministro eniris en la salonon, kie la du fraŭdistoj sidis laborantaj per la malplenaj teksiloj. "Dio gardu nin!" pensis la maljuna ministro kaj malfermegis la okulojn, "mi ja povas nenion vidi!" Sed tion li ne diris. Ambaŭ fraŭdistoj petis lin bonvole proksimiĝi kaj demandis, ĉu ne estas bela desegno kaj ravaj koloroj. Tiam ili montris al la malplena teksilo, kaj la kompatinda maljuna ministro daŭre malfermegis la okulojn, sed li povis nenion vidi, ĉar nenio estis. "Sinjoro Dio!" li pensis, "Ĉu eble mi estas stulta? Tion mi neniam kredis, kaj tion neniu homo rajtas scii! ĉu eble mi ne taŭgas por mia ofico? Ne, mi ne povas riski rakonti, ke mi ne povas vidi la ŝtofon!" "Nu, vi nenion diras pri ĝi!" diris unu el la teksantoj. "Oo, ĝi estas bela! nepre plej dolĉa!" diris la maljuna ministro kaj rigardis tra siaj okulvitroj, "tiu desegno kaj tiuj koloroj! Jes, mi diros al la imperiestro, ke ĝi treege plaĉas al mi!" "Nu, tio ĝojigas nin!" diris ambaŭ teksistoj, kaj nun ili nomis la kolorojn kaj la kuriozan desegnon. La maljuna ministro atente aŭskultis, por ke li povu diri la samon, kiam li venos hejmen al la imperiestro, kaj tion li faris. Nun la fraŭdistoj postulis pli da mono, pli da silko kaj oro, tion ili devis uzi por teksado. Ili metis ĉion en siajn proprajn poŝojn, en la teksilon venis eĉ ne unu fadeno, sed kiel antaŭe ili pluteksis per la malplena teksilo. Baldaŭ la imperiestro denove sendis alian bonkoran oficiston por vidi, kiel statas la teksado, kaj ĉu la ŝtofo baldaŭ estos preta. Okazis por li tiel same kiel por la ministro, li rigardis kaj rigardis, sed ĉar estis nenio krom la malplenaj teksiloj, li povis nenion vidi. "Jes, ĉu ĝi ne estas bela ŝtofo!" diris ambaŭ fraŭdistoj kaj montris kaj klarigis la ravan desegnon, kiu tute ne estis. "Stulta mi ne estas!" pensis la viro, "do estas mia bona ofico, por kiu mi ne taŭgas? Tio estas tre stranga! sed tion oni ne lasu iun senti!" kaj tiam li laŭdis la ŝtofon, kiun li ne vidis, kaj certigis al ili sian ĝojon pri la belaj koloroj kaj la rava desegno. "Jes, ĝi estas nepre plej dolĉa!" li diris al la imperiestro. Ĉiuj homoj en la urbo parolis pri la belega ŝtofo. Nun la imperiestro mem volis vidi ĝin, dum ĝi ankoraŭ estis en la teksilo. Kun tuta aro da elektitaj viroj, inter kiuj la du maljunaj, bonkoraj oficistoj, kiuj jam antaŭe estis tie, li nun iris al la du ruzaj fraŭdistoj, kiuj nun teksis per ĉiuj fortoj, sed sen ŝnureto aŭ fadeno. " "Jes, ĉu ĝi ne estas magnifique!" diris ambaŭ bonkoraj oficistoj. "Ĉu Via Moŝto vidas, kian desegnon, kiajn kolorojn!" kaj tiam ili montris al la malplena teksilo, ĉar ili pensis, ke la aliaj kredeble povas vidi la ŝtofon. "Kion!" pensis la imperiestro, "mi vidas nenion! Tio estas ja terura! ĉu mi estas stulta? Ĉu mi ne taŭgas por esti imperiestro? Ĉi tio estas la plej terura, kio povus okazi al mi!" "0o, ĝi estas tre bela!" diris la imperiestro, "ĝi havas mian plej altan aprobon!" kaj li kapgestis kontente kaj rigardis la malplenan teksilon; li ne volis diri, ke nenion li povas vidi. La tuta sekvantaro, kiun li havis kun si, rigardis kaj rigardis, sed ne vidis pli ol ĉiuj aliaj, sed same kiel la imperiestro ili diris, "0o, ĝi estas tre bela!" kaj ili konsilis al li preni vestojn el tiu nova belega ŝtofo unuafoje por la granda procesio okazonta. "ĝi estas magnifique! belega, eminenta!" oni diris de buŝo al buŝo, kaj ili ĉiuj estis tiel sincere ĝojaj. La imperiestro donis al ĉiu el la fraŭdistoj kavaliran krucon por fiksi en la butontruo kaj la titolon teksojunkro. La tutan nokton antaŭ tiu antaŭtagmezo, kiam la procesio devis okazi, la fraŭdistoj sidis laborantaj kaj havis pli ol dek ses kandelojn lumigitaj. Oni povis vidi, ke ili estas forte okupitaj finpretigi la novajn vestojn de la imperiestro. Ili ŝajnigis, kvazaŭ ili deprenus de la teksilo la ŝtofon, ili tondis en la aero per grandaj tondiloj, ili kudris per kudrilo sen fadeno kaj finfine diris: "Rigardu, nun la vestoj estas pretaj!" Kun siaj plej distingitaj korteganoj la imperiestro mem venis tien, kaj ambaŭ fraŭdistoj levis unu brakon, kvazaŭ ili ion tenus, kaj diris: "Rigardu, jen la pantalono! Jen la robo! Jen la mantelo!" kaj tiel plue. "Ĝi estas malpeza, kiel araneaĵo! Oni devus kredi, ke nenio estas sur la korpo, sed ĝuste tio estas ĝia avantaĝo!" "Jes!" diris ĉiuj korteganoj, sed ili povis nenion vidi, ĉar nenio estis. "Ĉu nun plej grace plaĉus al Via Imperiestra Moŝto depreni la vestojn!" diris la fraŭdistoj, kaj ni surmetos al Vi la novajn ĉi tie antaŭ la granda spegulo!" La imperiestro demetis ĉiujn siajn vestojn, kaj la fraŭdistoj faris, kvazaŭ ili surmetus ĉiun pecon de la novaj, kiuj devus esti kudritaj, kaj ili prenis lin ĉe la talio kaj faris, kvazaŭ ili alligus ion, tio estis la trenaĵo, kaj la imperiestro turnis sin kaj turnadis sin antaŭ la spegulo. "Dio, kiel tio belvestas! kiel rave ĝi sidas!" diris ili ĉiuj. "Kia desegno! kiaj koloroj! Ĝi estas multekosta vesto!" "Ekstere oni staras kun la baldakeno, kiu en la procesio estos portata super Via Moŝto!" diris la supera ceremoniestro. "Jes, mi estas ja preta!" diris la imperiestro. "Ĉu ĝi ne bone sidas!" Kaj tiam ankoraŭfoje li turnis sin antaŭ la spegulo, por ke tio ŝajnigu, kvazaŭ li vere rigardus sian ornamaĵon. La ĉambelanoj, kiuj devis porti la trenaĵon, palpis per la manoj laŭ la planko, kvazaŭ ili prenus la trenaĵon, ili iris kaj tenis en la aero, ili ne kuraĝis sentigi, ke nenion ili povis vidi. Kaj tiam la imperiestro iris en la procesio sub la belega baldakeno, kaj ĉiuj homoj sur la strato kaj en la fenestroj diris: "Dio, kiel senkomparaj estas la novaj vestoj de la imperiestro! Kiel ravan trenaĵon li havas sur la robo! Kiel bonege ĝi sidas!" Neniu volis sentigi, ke nenion li vidas, ĉar do ankaŭ li ja ne taŭgus en sia ofico, aŭ estus tre stulta. Neniu el la vestoj de la imperiestro havis tiom da sukceso. "Sed li ja havas nenion sur si!" diris eta infano. "Sinjoro Dio, aŭdu la voĉon de la senkulpulo!" diris la patro; kaj oni flustris unu al alia, kion diris la infano. "Li havas nenion sur si, diras eta infano, li havas nenion sur si!" "Li havas nenion sur si!" kriis finfine la tuta popolo. Kaj malagrabliĝis en la imperiestro, ĉar ŝajnis al li, ke ili pravas, sed li pensis jene: "Nun mi devas elteni la procesion." Kaj tiam li tenis sin ankoraŭ pli fiere, kaj la ĉambelanoj iris portante la trenaĵon, kiu tute ne estis.

Los vestidos nuevos del emperador Hace de esto muchos años, había un Emperador tan aficionado a los trajes nuevos, que gastaba todas sus rentas en vestir con la máxima elegancia. No se interesaba por sus soldados ni por el teatro, ni le gustaba salir de paseo por el campo, a menos que fuera para lucir sus trajes nuevos. Tenía un vestido distinto para cada hora del día, y de la misma manera que se dice de un rey: "Está en el Consejo", de nuestro hombre se decía: "El Emperador está en el vestuario". La ciudad en que vivía el Emperador era muy alegre y bulliciosa. Todos los días llegaban a ella muchísimos extranjeros, y una vez se presentaron dos truhanes que se hacían pasar por tejedores, asegurando que sabían tejer las más maravillosas telas. No solamente los colores y los dibujos eran hermosísimos, sino que las prendas con ellas confeccionadas poseían la milagrosa virtud de ser invisibles a toda persona que no fuera apta para su cargo o que fuera irremediablemente estúpida. - ¡Deben ser vestidos magníficos! -pensó el Emperador-. Si los tuviese, podría averiguar qué funcionarios del reino son ineptos para el cargo que ocupan. Podría distinguir entre los inteligentes y los tontos. Nada, que se pongan enseguida a tejer la tela-. Y mandó abonar a los dos pícaros un buen adelanto en metálico, para que pusieran manos a la obra cuanto antes. Ellos montaron un telar y simularon que trabajaban; pero no tenían nada en la máquina. A pesar de ello, se hicieron suministrar las sedas más finas y el oro de mejor calidad, que se embolsaron bonitamente, mientras seguían haciendo como que trabajaban en los telares vacíos hasta muy entrada la noche. «Me gustaría saber si avanzan con la tela»-, pensó el Emperador. Pero habla una cuestión que lo tenía un tanto cohibido, a saber, que un hombre que fuera estúpido o inepto para su cargo no podría ver lo que estaban tejiendo. No es que temiera por sí mismo; sobre este punto estaba tranquilo; pero, por si acaso, prefería enviar primero a otro, para cerciorarse de cómo andaban las cosas. Todos los habitantes de la ciudad estaban informados de la particular virtud de aquella tela, y todos estaban impacientes por ver hasta qué punto su vecino era estúpido o incapaz. «Enviaré a mi viejo ministro a que visite a los tejedores -pensó el Emperador-. Es un hombre honrado y el más indicado para juzgar de las cualidades de la tela, pues tiene talento, y no hay quien desempeñe el cargo como él». El viejo y digno ministro se presentó, pues, en la sala ocupada por los dos embaucadores, los cuales seguían trabajando en los telares vacíos. «¡Dios nos ampare! -pensó el ministro para sus adentros, abriendo unos ojos como naranjas-. ¡Pero si no veo nada!». Sin embargo, no soltó palabra. Los dos fulleros le rogaron que se acercase le preguntaron si no encontraba magníficos el color y el dibujo. Le señalaban el telar vacío, y el pobre hombre seguía con los ojos desencajados, pero sin ver nada, puesto que nada había. «¡Dios santo! -pensó-. ¿Seré tonto acaso? Jamás lo hubiera creído, y nadie tiene que saberlo. ¿Es posible que sea inútil para el cargo? No, desde luego no puedo decir que no he visto la tela». - ¿Qué? ¿No dice Vuecencia nada del tejido? -preguntó uno de los tejedores. - ¡Oh, precioso, maravilloso! -respondió el viejo ministro mirando a través de los lentes-. ¡Qué dibujo y qué colores! Desde luego, diré al Emperador que me ha gustado extraordinariamente. - Nos da una buena alegría -respondieron los dos tejedores, dándole los nombres de los colores y describiéndole el raro dibujo. El viejo tuvo buen cuidado de quedarse las explicaciones en la memoria para poder repetirlas al Emperador; y así lo hizo. Los estafadores pidieron entonces más dinero, seda y oro, ya que lo necesitaban para seguir tejiendo. Todo fue a parar a su bolsillo, pues ni una hebra se empleó en el telar, y ellos continuaron, como antes, trabajando en las máquinas vacías. Poco después el Emperador envió a otro funcionario de su confianza a inspeccionar el estado de la tela e informarse de si quedaría pronto lista. Al segundo le ocurrió lo que al primero; miró y miró, pero como en el telar no había nada, nada pudo ver. - ¿Verdad que es una tela bonita? -preguntaron los dos tramposos, señalando y explicando el precioso dibujo que no existía. «Yo no soy tonto -pensó el hombre-, y el empleo que tengo no lo suelto. Sería muy fastidioso. Es preciso que nadie se dé cuenta». Y se deshizo en alabanzas de la tela que no veía, y ponderó su entusiasmo por aquellos hermosos colores y aquel soberbio dibujo. - ¡Es digno de admiración! -dijo al Emperador. Todos los moradores de la capital hablaban de la magnífica tela, tanto, que el Emperador quiso verla con sus propios ojos antes de que la sacasen del telar. Seguido de una multitud de personajes escogidos, entre los cuales figuraban los dos probos funcionarios de marras, se encaminó a la casa donde paraban los pícaros, los cuales continuaban tejiendo con todas sus fuerzas, aunque sin hebras ni hilados. - ¿Verdad que es admirable? -preguntaron los dos honrados dignatarios-. Fíjese Vuestra Majestad en estos colores y estos dibujos - y señalaban el telar vacío, creyendo que los demás veían la tela. «¡Cómo! -pensó el Emperador-. ¡Yo no veo nada! ¡Esto es terrible! ¿Seré tonto? ¿Acaso no sirvo para emperador? Sería espantoso». - ¡Oh, sí, es muy bonita! -dijo-. Me gusta, la apruebo-. Y con un gesto de agrado miraba el telar vacío; no quería confesar que no veía nada. Todos los componentes de su séquito miraban y remiraban, pero ninguno sacaba nada en limpio; no obstante, todo era exclamar, como el Emperador: - ¡oh, qué bonito! -, y le aconsejaron que estrenase los vestidos confeccionados con aquella tela, en la procesión que debía celebrarse próximamente. - ¡Es preciosa, elegantísima, estupenda! - corría de boca en boca, y todo el mundo parecía extasiado con ella. El Emperador concedió una condecoración a cada uno de los dos bellacos para que se la prendieran en el ojal, y los nombró tejedores imperiales. Durante toda la noche que precedió al día de la fiesta, los dos embaucadores estuvieron levantados, con dieciséis lámparas encendidas, para que la gente viese que trabajaban activamente en la confección de los nuevos vestidos del Soberano. Simularon quitar la tela del telar, cortarla con grandes tijeras y coserla con agujas sin hebra; finalmente, dijeron: - ¡Por fin, el vestido está listo! Llegó el Emperador en compañía de sus caballeros principales, y los dos truhanes, levantando los brazos como si sostuviesen algo, dijeron: - Esto son los pantalones. Ahí está la casaca. - Aquí tenéis el manto... Las prendas son ligeras como si fuesen de telaraña; uno creería no llevar nada sobre el cuerpo, mas precisamente esto es lo bueno de la tela. - ¡Sí! - asintieron todos los cortesanos, a pesar de que no veían nada, pues nada había. - ¿Quiere dignarse Vuestra Majestad quitarse el traje que lleva -dijeron los dos bribones- para que podamos vestiros el nuevo delante del espejo? Quitóse el Emperador sus prendas, y los dos simularon ponerle las diversas piezas del vestido nuevo, que pretendían haber terminado poco antes. Y cogiendo al Emperador por la cintura, hicieron como si le atasen algo, la cola seguramente; y el Monarca todo era dar vueltas ante el espejo. - ¡Dios, y qué bien le sienta, le va estupendamente! -exclamaban todos-. ¡Vaya dibujo y vaya colores! ¡Es un traje precioso! - El palio bajo el cual irá Vuestra Majestad durante la procesión, aguarda ya en la calle - anunció el maestro de Ceremonias. - Muy bien, estoy a punto -dijo el Emperador-. ¿Verdad que me sienta bien? - y volvióse una vez más de cara al espejo, para que todos creyeran que veía el vestido. Los ayudas de cámara encargados de sostener la cola bajaron las manos al suelo como para levantarla, y avanzaron con ademán de sostener algo en el aire; por nada del mundo hubieran confesado que no veían nada. Y de este modo echó a andar el Emperador bajo el magnífico palio, mientras el gentío, desde la calle y las ventanas, decían: - ¡Qué preciosos son los vestidos nuevos del Emperador! ¡Qué magnífica cola! ¡Qué hermoso es todo!-. Nadie permitía que los demás se diesen cuenta de que nada veía, para no ser tenido por incapaz en su cargo o por estúpido. Ningún traje del Monarca había tenido tanto éxito como aquél. ¡Pero si no lleva nada! -exclamó de pronto un niño. - ¡Dios bendito, escuchad la voz de la inocencia! - dijo su padre; y todo el mundo se fue repitiendo al oído lo que acababa de decir el pequeño. - ¡No lleva nada; es un chiquillo el que dice que no lleva nada! - ¡Pero si no lleva nada! -gritó, al fin, el pueblo entero. Aquello inquietó al Emperador, pues barruntaba que el pueblo tenía razón; mas pensó: «Hay que aguantar hasta el fin». Y siguió más altivo que antes; y los ayudas de cámara continuaron sosteniendo la inexistente cola.

[La Karavelo: 1998] Esperanta literaturo

Saluton al ĉiuj,

Unuafoje en mia jam 22-jara esperantista vivo mi aŭdas (ĉi-okaze legas) iun aserti, ke la poezio de Auld kaj Kalocsay estas “malriĉa”, “malbela”, “teda”, “kruda”, eĉ “aĉa”! Mi estas nedireble ŝokita, ĉefe tial, ke la asertinton mi konas, estimas kaj eĉ opinias prudenta, inteligenta kaj klera. Apenaŭ necesas aldoni, ke mi opinias tute male pri la verkaro de la menciitaj literaturistoj. Kun kreskanta plezuro mi ĝin legas kaj relegas jam de la unuaj jaroj de mia esperantisteco. Kia artpercepta abismo kuŝas inter ni…

Ne nepre... mi klarigos.

Unue, dankon pro viaj konsideroj rilate al mi. Indas diri, ke tre alte mi taksas vin kiel esperantiston kaj plezure

mi legas viajn tekstojn ĉi-liste kaj ne nur.

Tre verŝajne mi misuzis vortojn, kaj tio okazis pro kelkaj kialoj, la ĉefaj el ili iom da pensmanka skribado kaj ne sufiĉe da vortprovizo.

Mi ne volis fari aserton, sed dividi kun la listanoj impreson por stimuli diskuton. Ĝi estas jam malnova impreso, ĉar okazis antaŭ jaroj, kaj

tiuj aferoj kompreneble malpreciziĝas kun la tempopaso. Nu, mi ŝatus havi ĉe mi "La infana raso", ĉar tiu estas la precipa verko kiu

kaŭzis miajn konsiderojn, kaj tiel mi povus fari citaĵojn.

Foje plu mi rediras, ke malmulton mi legis, kaj el la cititaj verkoj mi nur spertis la komencon. Tamen, mi sentis kiel problemon iaspecan

artifikan frazkonstruon, kvazaŭ oni havus neceson uzi malsimplajn esprimojn kaj maloftajn vortojn (kaj tion mi komprenas, kadre de

arta verkado) sen alia celo ol la konstruo mem. Tio estas, mi ne vidis bonajn ideojn, allogajn, surprizajn, kion mi sentas esti nepra en arto.

Kaj tial la verko estis teda, malriĉa je ideoj kaj konsekvence malbela (mi ne parolos pri la vorto "aĉa" nun).

Mi esperas ke miaj antaŭaj vortoj estu pli bone komprenataj nun, kaj ŝatus ke literatura diskuto povus naskiĝi el ili, se iel tio eblas.

Lastan komenton: rimarkeblas, ke estas tiel malofta (unu fojon en 22 jaroj!) la negativa kritiko al la verko de tiuj aŭtoroj (en la sperto

de Gonçalo). Ĉu ni parolas pri nekompareblaj genioj, pri absolutaj poeziaj dioj? Ĉu entute tio ekzistas? Ĉu ne estas normale kaj sane,

ke aŭtoro ricevu kritikojn? Nu, scivoleme, laŭ ilia arta valoro, kun kiuj etnolingvaj verkistoj ĉiu listano komparas Auld kaj Kalocsay?

Samideane,

Iuri

[La Karavelo: 1994] supersignoj kaj Windows Vista

Karaj amikoj,

Antaŭ nelonge mi aĉetis komputilon kun la Vista-versio de Vindozo kaj komencis uzi ĝin. Antaŭe mi uzis la XP-version de Vindozo, ĉe kiu la EK-programeto funkcias perfekte. Mi scivolis, kiel funkcios EK ĉe Vista, ĉar antaŭe mi legis kelkajn plendojn pri misfunkciado. Nun mi povas raporti, ke ĝi funkcias perfekte en ĉiuj programoj (Word, Excel, Outlook, se ne paroli pri OpenOffice) sed ne en Internet Explorer (IE). Mi tute ne kapablas entajpi la ĉapelitajn literojn en IE, eĉ kiam EK estas ŝaltita. Tian problemon mi neniam renkontis ĉe XP-Vindozo. Feliĉe ekzistas ankaŭ Mozilla, en kiu EK perfekte funkcias eĉ ĉe Vista. Tial mi nepre devas uzi Mozilla-n, kiam mi volas esplori esperantajn paĝojn per la nova komputilo.

Amike,

Gonçalo Neves

[La Karavelo: 1993] Esperanta poezio tradukita en la portugalan

Priozorganto de poezia revuo en la portugala, demandis al mi ĉu mi povus traduki originalajn poemojn el Esperanto en la portugalan. Mi mem tute ne kapablas traduki poezion kaj mi konas nur la tradukon de "La Infana Raso" de William Auld, far Leopoldo Knoedt, "A Raça Menina".

Ĉu iu karavelano jam iam tradukis originaljn poemojn el Esperanto en la portugalan? Se jes, ĉu li aŭ ŝi bonvolus disponigi la tradukojn por publikigo en la revuo "DiVersos - revista de poesia e tradução de poesia"?

Por pli da informoj pri la revuo, bonvolu viziti la paĝaron de la eldonejo Sempre em Pé (en la portugala):

http://www.sempreempe.pt/index.php?option=com_content&task=category&sectionid=6&id=74&Itemid=73

Vi povas kontakti min ankaŭ private.

Augusto Pinto

augusto.pinto.2009@gmail.com

EN LA DEZERTO - EN EL DESIERTO - IN THE DESERT

En la dezerto
Sub la bruliganta suno ulo rampadas tra la dezerto kiam li ekvidas viron
rajdantan kamelon, do li demandas:
- Pardonu min sinjoro, ĉu vi povus diri al mi kiel mi atingu la oazon
Dher-aq?
La kamelrajdisto diras:
- Daŭre rampu rekte antaŭen kaj je ĵaŭdo turnu maldekstren.
EN EL DESIERTO
Bajo el ardiente sol un hombre se arrastra por el desierto cuando de repente
lo ve un hombre montado sobre un camello, así que pregunta:
- Disculpe señor, ¿me puede decir como llegar al desierto de Dher-aq?
- El jinete del camello dice:
- Siga arrastrándose derecho y el jueves de vuelta a la izquierda.
Mar =)
In the desert
Under a scorching sun a man keeps crawling through a desert when suddenly he
sees a man riding a camel, so he asks:
“Excuse me sir, could you tell me how do I get to the oasis Dher-aq?”
The camel rider says:
“Keep crawling straight forward and on Thursday turn left”.

BRULO-BRUO - RUIDO ARDIENTE - BURNING INDIGNATION

BRULO-BRUO
– Halo! Cxu hotelpordisto? Terure! Dormi ne eblas en tiu bruo!
– Mi vere bedauxras, sinjoro! Sed mi ne povas pli mallauxte sonorigi la
fajrosignalon ...
El: Jolanda Józsi – Rumanio

RUIDO ARDIENTE
- Hola, ¿Hablo con la recepcionista? ¡Es imposible dormir con tanto
escándalo!
- Deveras lo siento señor, ¡no puedo sonar la alarma contra incendios mas
quedito!
Mar =)

BURNING INDIGNATION
- Hello! Is that the hotel receptionist? It's impossible to sleep in such a
racket!
- I'm truly sorry, sir! But I can't make the fire alarm any softer...
Trans.: Alano.

[La Karavelo: 1992] FW: Eŭropa debato kaj proponoj : 3a versio

Karaj Geamikoj!

Tre volonte ni plusendas la mesaĝon de S-ro Samuel Gaillard.

Ni denove povas fari ion konkretan por Esperanto.

Ni voĉdonu kaj voĉdonigu ankaŭ niajn geamikojn.

La Budapeŝta Medicina Esperanto-Fakgrupo donis/donos minimume po 20 voĉoj al la pri-esperantaj proponoj troviĝantaj sur la sube videblaj retejoj.

"Eĉ guto malgranda…" Fine la eŭropaj politikistoj devos rimarki, ke nur la internacia ponto-lingvo povas certigi lingvan egalrajtecon por la popoloj de la Eŭropa Unio, kaj ke sen komuna, justa, neniun ofendanta, neniun humiliganta lingvo la malfacile kreita Eŭropa Unio iom post iom tutcerte disfalos.

Ni devas eluzi tiun ĉi senpagan eblecon por reklami Esperanton.

Bonan voĉdonon deziras

Ludoviko kaj Julinjo

---

From: Samuel GAILLARD [mailto:samuel.gaillard@ac-clermont.fr]
Sent: Sunday, February 22, 2009 12:55 PM

Karaj gesamideanoj,

Jen 3a versio de mia antaŭa mesaĝo, ĉar mi forgesis Luksemburgion ! La ĉi-suba listo havas 19 ŝtatojn nun. Nepre kopiu kaj disdonu tiun mian mesaĝon, ĉar Eŭropa Unio enhavas 27 ŝtatojn. Se vi konstatas ankoraŭ eraron, informu min, bonvolu.

Granda debato estas organizata en Eŭropo, por ke la civitanoj proponu ideojn pri "ekonomia kaj socia estonceco de Eŭropo". En ĉiuj ŝtatoj de la Eŭropa Unio estas organizataj tiuj debatoj, kaj civitanoj povas proponi ideojn per la TTT-paĝojn, kies adresojn vi trovos ĉi-sube. Vi konstatos ke en multaj ŝtatoj, iu proponis ideon pri Esperanto : ĉu instruado de Eo en lernejoj, ĉu uzo de Eo en eŭropa administracio, ĉu komunikado en Eŭropo per Eo, ĉu ... ; vidu vi mem en la TTT-paĝojn de via ŝtato.

Aŭstrio :

http://www.europaeische-buergerkonferenzen.eu/at/proposal/2126

Belgio, franc-lingve :

http://www.consultations-europeennes-des-citoyens.eu/be/proposal/2030

Belgio, nederland-lingve :

http://www.europese-burgerraadpleging.eu/be/proposal/2029

Britio :

http://www.european-citizens-consultations.eu/uk/proposal/2061

Ĉeĥio :

http://www.rozhovory-s-obcany-evropy.eu/proposal/2026

Danio :

http://www.europaeiske-borgerkonsultationer.eu/proposal/2017

Estonio :

http://www.euroopa-kodanike-foorum.eu/proposal/2010

Finlando - Suomio :

http://www.europeisk-medborgarkonsultation.eu/fi/proposal/2011

Francio :

http://www.consultations-europeennes-des-citoyens.eu/fr/proposal/2086

Germanio :

http://www.europaeische-buergerkonferenzen.eu/de/proposal/2074

Hispanio :

http://www.consultas-europeas-a-la-ciudadania.eu/proposal/2057

Hungario : 4 proponoj pri Esperanto :

http://www.europai-allampolgari-konzultacio.eu/proposal/2024

http://www.europai-allampolgari-konzultacio.eu/proposal/2029

http://www.europai-allampolgari-konzultacio.eu/proposal/2035

http://www.europai-allampolgari-konzultacio.eu/proposal/2044

Irlando :

http://www.comhairliuchan-eorpach-do-shaoranaigh.eu/proposal/2031

Italio :

http://www.consultazioni-europee-dei-cittadini.eu/proposal/2067

Luksemburgio :

http://www.europaeische-buergerkonferenzen.eu/lu/proposal/2074

Nederlando :

http://www.europese-burgerraadpleging.eu/nl/proposal/2029

Pollando :

http://www.europejska-debata-obywateli.eu/proposal/2013

Portugalio :

http://www.consulta-aos-cidadaos-europeus.eu/proposal/2069

Slovakio :

http://www.konzultacie-europskych-obcanov.eu/proposal/2081

Svedio :

http://www.europeisk-medborgarkonsultation.eu/se/proposal/2044

Se vi trovas vian ŝtaton en tiu listo, bonvolu kontroli ĉu tiu-ĉi adreso (ligilo) estas bona (donas la proponon pri Esperanto) ; se estas eraro informu min, bonvolu.

Se vi ne trovas vian ŝtaton en tiu listo, provu la ĝeneralajn paĝojn : http://www.european-citizens-consultations.eu

kaj serĉu proponon pri Esperanto. Se ekzistas, bonvolu doni al mi la adreson, por ke mi aldonu ĝin al mia listo. Se ne ekzistas, kreu vi mem proponon, kaj donu al mi ĝian adreson.

Kaj ĉefe VOĈDONU !!!

En pluraj ŝtatoj, la propono pri Esperanto estas la unua, ĉar ĝi ricevas pli da voĉoj ol la aliaj. Do voĉdonu kaj voĉdonigu ! Sendu tiun-ĉi mian mesaĝon al viaj geamikoj, por informi ilin !

Vi povas ankaŭ voĉdoni en la aliaj ŝtatoj : per mia listo da adresoj ĉi-supre, vi povas trovi la proponon pri Esperanto en diversaj ŝtatoj (kaj lingvoj) ; do voĉdonu ankaŭ por helpi la kampanjon de Esperanto en la aliaj ŝtatoj de la Eŭropa Unio. Vi perdos iom da tempo, sed la proponoj pri Esperanto certe gajnos. Malgranda paŝo por vi, sed granda paŝo por Eŭropo !

Ni ne scias ĉu la proponoj pri Esperanto alvenos al la deciduloj, sed tiu debato estas jam bela ebleco por informi niajn samcivitanojn de la forto kaj viveco de la Internacia Lingvo. Nepre uzu tiun eblecon : voĉdonu kaj voĉdonigu ! Ni montru al Eŭropo ke esperantistaro havas propon-forton, trans la land-limoj !

Ĝis !

Samuel GAILLARD

Emailo : goelano@infonie.fr

Personaj paĝoj : http://goelano.free.fr

aŭ http://perso.orange.fr/goelano

ICQ : 106 703 445

Yahoo : goelano

UNYK : 082 JID

Skype : goelano

+ ><>><>><> +

Post pli ol 20 jaroj de komputor-uzado, mi opinias ke "Macintosh" estas la plej bona komputoro,

malgraŭ la alveno de Linukso ...

Post pli ol kvar jar-dekoj de homaj rilatoj, mi opinias ke "Esperanto" estas la plej bona lingvo.

+ ><>><>><> +

La Tero estas nur unu lando kaj la Homaro ĝiaj civitanoj !!

A Terra é um unico pais e a Humanidade os seus cidadaos !!

De Aarde is één enkel land en de mensen zijn haar bewoners !!

Die Erde ist ein einziges Land und die Menschheit ihre Bürger !!

La Terra è un solo Paese e l'Umanità i suoi cittadini !!

La Terre est un seul pays et l'Humanité ses citoyens !!

La Terro es un sole paï e la Humanito sos ciutadan !!

La Tierra es solamente un pais y la Humanidad sus ciudadanos !!

The Earth is just one country and the Humanity its citizens !!

MIA ERARO (kantas : Markone Froes)

Click here: ipernity: MIA ERARO (kantas : Markone Froes) - by Aloisio
Sartorato_ (http://www.ipernity.com/doc/55897/3983807/)

MIA ERARO (kantas : Markone Froes)
Deka trato de la kd Piratado Muzika

Mi volis diri
Vi ne volis aŭdi
Nun ne petu min
Ne faru promesojn
Mi ne volas vidi vin
Kaj nek volas kredi
Ke estos malsama
Ke ĉio ŝanĝiĝos

Vi diras ne scii
Kiel okazis erare
Kaj eraro estis kredi
Ke esti ĉe vi
Al mi sufiĉos
Ho Dio mia estis ĉio
Kion mi volis
Mi diris vian nomon
Neniam plu lasu min

Eĉ volante
Mi ne trompiĝos
Mi konas viajn paŝojn
Mi vidas miajn erarojn
Estas nenio nova
Ankoraŭ ni estas similaj
Do ne voku min
Ne rigardu la pasinton

LIBRORAPORTO - REPORTE DE LIBRO - BOOK REVIEW

LIBRORAPORTO
Eta Joĉjo devas verki raporton pri libro... kiun li fakte ne legis.
Li skribas: "Libroraporto pri 'La blua monto'. La libro 'La blua monto'
estas ĉirkaŭ 100 paĝojn longa. Ĝi havas komencon, mezon, kaj finon. La rakonto
temas pri, nu, la bildo sur la kovrilo jam diras ĉion...."
Jozefino staras malantaŭ li kaj legas la raporton. Ŝi komentas: Nu, ĉifoje
vi almenaŭ VIDIS la libron!
Joĉjo kalkulas: 32, 33, 34.... Restas al mi nur 16 vortoj....
- Richard Cash - Anekdotoj en Esperanto

REPORTE DE LIBRO
Pepito tiene que escribir un reporte acerca de un libro... el cual nunca ha
leido.
Escribe: "Reporte del libro "La Montaña Azul" tiene como 100 páginas. Tiene
un principio, una parte media y un final. La historia se trata de, bueno,
pues el dibujo de la portada lo dice casi todo."
Josefina está parada atrás de él y lee el reporte. Ella comenta, "Bien, ésta
vez siquiera VISTE el libro."
Pepito cuenta: 32, 33, 34... solamente 16 palabras más...
Mar =)

BOOK REVIEW
Little Johnny has to write a review about a book... which he has actually
never read.

He writes: "Book review about 'The Blue Mountain'. The book 'The Blue

Mountain' is about 100 pages long. It has a beginning, a middle and an ending.The
story is about, well, the picture on the cover already says everything..H
Josephine stands behind him and reads the review. She comments, "Well, this
time you've SEEN the book at least!"
Johnny counts: 32, 33, 34....I've only got 16 words to go...
Trans.: Alano.

MALCXASTA SXERCO - CHISTE COLORADITO - RISQUE JOKE

ŜERCO
Maks estas ege malfeliĉa. Li trovis sian edzinon en la lito kun Jozef.
Hazarde li renkontas Joshua-n.
- Kio okazis al vi, Max? Kial vi aspektas tiel ĉagrenita?
- Kiel mi ne estu? Mi iris al la granda urbo por unu semajno. De tie mi
telegrafis al mia edzino: "Mi alvenos hejmen ĉi-vespere." Kaj vespere, kiam mi
alvenis hejmen, mi trovis la edzinon en la lito kun
Jozef! Ĉu vi povas imagi tian senhontaĵon? Mi divorcos!
- Max, neniel faru ion tian! Eble via edzino havas ekskuzon.
- Kiun?
- Eble ŝi ne ricevis la telegramon.
Ionel el Rumanujo-Nederlando

CHISTE
Max está triste. Encontró a su esposa en la cama con José. Se topa con
Joshua.
- ¿Qué te pasó, Max? ¿Por qué te ves tan molesto?
- ¿Por qué no? Me fui a la ciudad por una semana. De ahi le envié un
telegrama a mi esposa: "Llegaré a casa esta noche."En la noche, cuando llegué a
casa, ¦encontré a mi esposa en la cama con José! ¿Puedes imaginar un acto tan
desvergonzado? ¡Me divorciaré!
- ¡Max, de ninguna manera debes de hacer tal cosa! Posiblemente tu esposa
tiene una excusa.
- ¿Cuál excusa?
- Tal vez no recibió el telegrama.
Mar =)

JOKE
Max is terribly unhappy. He found his wife in bed with Joseph. He bumps into
Joshua.
- What's happened to you, Max? Why do you look so upset?
- Why wouldn't I? I went to the city for a week. From there I sent my wife a
telegram: "I will arrive home tonight." And in the evening, when I arrived
home, I found my wife in bed with Joseph! Can you imagine such a shameless
act? I will divorce her!
- Max, no way should you do such a thing! Possibly your wife has an excuse.
- What excuse?
- Maybe she didn't receive the telegram.

tradukistoj baldaŭ mankos en Europa Unuiĝo

Salutojn,

jen interesa artikolo pri estonta manko de tradukistoj en E.U. (artikolo
redaktita en la franca) :

http://fr.news.yahoo.com/2/20090221/twl-l-ue-s-inquiete-d-une-penurie...

Didier.

Andreo el Florido en Youtube

Aperis en Youtube nova vizaĝo kaj nova voĉo en Esperanto: Andreo el Florido,
Usono.

Jen 19-jarulo kiu aktive kontribuas al la pluvivo de Esperanto: Li kaj
instruas la lingvon en loka klubo kaj li intencas aperi en Youtube
ĉiusemajne per nova filmeto raportante pri la okazaĵoj de la pasinta
semajno.

Vide al la hezitemo de aliaj esperantistoj, Andreo estas unu el la malmultaj
herooj kiuj kuraĝas paroli en Esperanto al la tuta mondo.

Spektu liajn unuajn du filmetojn sub:
http://www.youtube.com/user/Andreo919

Andreo meritas nian respekton kaj subtenon.

Anton Oberndorfer
http://aldone.de/video

Translokiĝo

KaGu:-} ha scritto:
> Dankon pro viaj sinceraj salutoj. Mi reciproke sincere salutas vin kaj
> =C4=89iujn.
>
> Vi bate trafis la "kapon de la najlo".
>
> Tio kompreneble estas la solvo de la problemoj pri lingvoj. =C4=88iuj
> lernos =C4=89iujn lingvojn =C4=9Dis tia grado, ke oni senerare, gramatike k=
> aj
> ortografie, povas esprimi siajn opiniojn, ordonojn, dezirojn per iu
> ajn lingvo. :-) ;-)
>
> Krom la "stud-ad-ad-ad-o" (=3D "eterne ripetataj studoj" ) de lingvoj,
> mi anka=C5=AD devas kuiri mian man=C4=9Da=C4=B5on, purigi la apartementon, =
> obei
> alvokojn al kuracisto kaj dentisto k.t.p. La plej multo de homoj devas
> studi matematikon, filosofion, medicinon, elektronikon kaj amason da
> aliaj studindaj, ja e=C4=89 studendaj aferoj. Ne forgesu la vizitendan
> visiton je via laborejo =C4=89iutage, por ricevi salajron, se vi ne, kiel
> mi, estas emeritulo.

Saluton Karlo

Mi estas emeritulo sed nuntempe mi havas pli da laboro ol kutime. Mi devas
prepariĝi por la translokiĝo. Sur nia koridoro estas malordo. Libroj,
pentraĵoj kuŝasen kartonaj skatoloj... Mi perdis du horojn hodiaŭ per
burokrataĵoj.
Oni perdas ne nur tempon sed pli ol cent eurojn por imposto-marko, 570 € por la
unua monata luprezo, 1680 € por garancio, 660 € por la agentejo ktp. Jen
kial estas bone havi propran domon: Ĉiufoje kiam vi translokiĝas vi fariĝas
pli kaj pli malriĉa.
>
> Veninte =C4=9Dis =C4=89i tiu punkto en mia analizo mi ekkonscias, ke mi ie =
> faris
> eraron en la penso=C4=89eno. Mi tute forgesis, ke mi havas nur unu
> "tempon", nome la tempoda=C5=ADro de mia propra vivo kiu tute ne estas
> eterna. Krom tio: Kial inventi la "radon" du foje? Mi ja jam uzas
> (aplikas) tute aprobindan solvon, nome =C4=89i tiun. :-) :-) :-)

Ho jes. Por fari ĉion kion mi programis junulaĝe mi bezonus almenaŭ sep vivojn.
La volumo de la lernendaĵoj kreskas kaj mi fariĝas ĉiam malpli kaj malpli
rapida... Miajn videokasedojn mi povos vidi nur en la prioksima vivo...:o)
Ĉi tiu estas la vivo. Mireja dirus: C'est la vie....Ĝi naskiĝas malrapide sed
ĝi rapide forflugas...
>
> kun pigraj salutojn (pigre)

Mi lace resalutas vin! Fartu bone Karlo! ;o)
>
> KaGu:-}
> kiu tra sia fenstero vidas kiel pigoj pigre, je la pinto de arbaro
> (arbarpinte) konstruas sian neston. =C4=88u estas a=C5=ADguro, ke la printe=
> mpo
> ka=C5=9Das sin malanta=C5=AD la domangulo?

Mi vidas ke ankaŭ al vi plaĉas observi la naturon. Ĝi estas vere tre plezura
okupiĝado. La printempo alvenos kiel ĉiam. Sufiĉas pacienci unu aŭ du monatojn.

Eugenio
----------------------------------------------------------------

Jen kiel stranga persono mi estas:

Mi parolas pri monproblemoj kaj poste mi forĵetas 720.000 dolarojn. ;o)
Bonvolu rigardi sube:
..........................................
Congratulations!! Your e-mail address has emerged winner of US$720,000.00
in the ongoing MIDDLE EAST-ASIA PROMOTION, This Online Program is jointly
Sponsored By DELL GROUP and the EMIRATES FOUNDATION. To acknowledge the
receipt of this E-mail and for further instruction, contact Mrs. Mariana
Wilson VIA EMAIL: midd.east...@msn.com

Thank you.

MEDP
.................................
Fidi estas bona afero sed ne fidi estas eĉ pli bona. :o)

Eugenio
----------------------------------------------------------
On 20 Feb, 18:59, Eugen Fabian eugen.fab...@gmail.com...@gmail.com> wrote:

> Jen kiel stranga persono mi estas:

> Mi parolas pri monproblemoj kaj poste mi forĵetas 720.000 dolarojn. ;o)

.pli stra..

> MEDP
> .................................
> Fidi estas bona afero sed ne fidi estas eĉ pli bona. :o)

> Eugenio

Jes, tio estas bona travestio de saĝa esprimo.

Ĉiu semajno mi forĵetas tiajn ofertojn plurfoje el mia leterkesto.
Ĉiam mi pensas: Ĉu iu estas tiel stulta ke oni "mordas" la
hokon ?: ;-)

Mi eĉ ne partoprenas en ordinarajn loteriojn ĉar la ĉanco gajni estas
tiom malgranda, ke mi probable gajnis pli da mono per neaĉedtado de
lotoj.

KaGu:-}
Kiu trafenestre povas konstati, ke la vetero aprilas, ĉar nun estas
preskaŭ nul gradoj kaj neĝas. La pigoj jam ĉesis konstruadi sian
neston. Ili ŝajne ekkonsciis, ke la vetero estas malfidinda.